Sosna limba jest endemitem europejskim. W Polsce podlega prawnej ochronie gatunkowej.

W Tatrach występuje w liczniejszych skupieniach wokół Tatr Wschodnich, sięgających ku zachodowi do okolic Kasprowego Wierchu na północy i Doliny Kamienistej na południu. Dalej na zachód notowany jest już tylko na pojedynczych stanowiskach, na północy sięgających do rejonu Doliny Kościeliskiej, a na południu sięgając do krańca Tatr Zachodnich (najdalej na zachód wysunięte stanowiska znajdują się w Dolinie Suchej. W Tatrach limba występuje na wysokościach od 1300 do 1700 m n.p.m., sięgając w Tatrach Wysokich do 2020 m n.p.m

Drzewo: Osiąga średnio 20 m wysokości, dorastając do 25m.

Kora: U młodych drzew kora jest gładka, szarozielona, z wiekiem ciemnieje i pęka.

Igły: Sztywne igły zebrane w pęczki po 5, ciemnozielone lub sinozielone. Długość igieł 6–8 cm, gęsto osadzone na gałązkach.

Szyszki: Szyszki  początkowo sinozielone osadzone pionowo. Dojrzałe szyszki brązowe, jajowate, o długości 5–8 cm.